- حلی طایی
عبدالعزیز بن سرایابن علی بن ابوالقاسم بن احمد بن نصر بن ابی العزیز بن سرایا حلی طایی. ملقب به صفی الدین (677- 750 هجری قمری). از دانشمندان و شاعران بزرگ و صاحب قصائد مفصلی است. وی شاعر دولت ارتقی در ماردین بود. در سال 722 هجری قمری بمصر وارد شد و با قاضی علاءالدین بن اثیر کاتب سر ملاقات کرد و او و سلطان ملک الناصر را در قصیده ای مدح گفت و نیز در مصر با ابن سیداناس و ابوحیانی و بعض دیگر از دانشمندان ملاقات کرد و همه بفضل و دانش وی اعتراف کردند. سپس بماردین برگشت و در بغداد درگذشت. او راست: 1- دررالنحور فی مدائح الملک المنصور، و آن قصائد ارتقیات است. 2- دیوان صفی الدین حلی، مشتمل بر 12 باب و سی فصل. (معجم المطبوعات)